Kinesiotaping – jak powstała metoda plastrowania?
Określenie „kinesiotaping” powstało jako zlepek wyrazów kinezjologia, czyli nauka o ruchu oraz taping, czyli po angielsku oklejanie taśmą. Oznacza więc tyle, co oklejanie taśmą w strategicznych miejscach związanych z układem ruchu człowieka. Rozciągliwa taśma może być aplikowana na całe ciało. Nie utrudnia ona poruszania, więc pacjent może normalnie funkcjonować w trakcie terapii. Kinesiotaping został opracowany w latach 70-tych XX wieku. Jego twórcą jest japoński doktor Kenzo Kase. Chciał on w ten sposób połączyć klasyczną fizjoterapię z możliwościami samoleczenia organizmu. Owocem jego badań stała się specjalnie opracowana taśma Kinesio Tex, którą zaczęto stosować na ciało. Co ważne, terapia ta miała trwać nie tylko podczas wizyty w gabinecie, ale też po jej zakończeniu, by być w pełni skuteczna dla pacjenta. I tak właśnie się stało.
Działanie taśmy Kinesio Tex na ciało człowieka
Działanie taśmy polega na regulacji napięcia mięśniowego. Zwiększa ona zakres ruchu mięśni, a także ich siłę. Skóra staje się delikatnie naciągnięta, co zwiększa przestrzeń znajdującą się między skórą a powięzią. W efekcie tego zostaje usprawniona praca układu limfatycznego – zwiększa się ilość i prędkość przepływu limfy, usuwane są zastoiny, redukowane krwiaki oraz zmniejszają się stany zapalne. Poprawa mikrokrążenia automatycznie wspomaga wszelkie procesy zachodzące w organizmie. W wyniku tego następuje redukcja bólu, ponieważ plastry oddziałują bezpośrednio na receptory bólu. Poza tym taśma pomaga skorygować pozycję stawu. Nie wywołuje ona żadnych reakcji alergicznych ani odparzeń, więc jest w pełni bezpieczna dla skóry. Co ważne, klej na niej umieszczony jest wodoodporny, więc plastry nie przeszkadzają w higienie osobistej ani żadnych innych czynnościach wykonywanych na co dzień.
W jakim celu stosowany jest Kinesiotaping?
Plastrowanie dynamiczne dawniej było stosowane głównie w przypadku sportowców, zarówno w celu uniknięcia kontuzji, jak i leczenia urazów. Jednak istnieją również inne wskazania do stosowania tapingu. Są to:
- ból reumatyczny i pourazowy,
- ból po operacjach i zabiegach,
- zespoły bólowe kręgosłupa,
- nadwyrężone i napięte mięśnie,
- skurcze,
- problemy z krążeniem (dają one taki sam efekt jak drenaż limfatyczny),
- zmarszczki, zmiany skórne i cienie pod oczami (taśma zapobiega ich powstawaniu),
- rozstępy (zwłaszcza u kobiet ciężarnych).
Zalety zabiegu plastrowania
Z pewnością jedną z zalet zabiegu jest wysoka tolerancja przez pacjentów. Jak wspominano, taśmy nie powodują odparzeń ani reakcji alergicznych, więc mogą one być spokojnie stosowane przez osoby nawet z wrażliwą skórą. Poza tym plastry wspierają procesy lecznicze i wydolnościowe. Efekty ich działania są natychmiastowe i utrzymują się nawet po usunięciu taśmy ze skóry. Ponadto w czasie stosowania Kinesiotapingu można również korzystać z innych rodzajów terapii i zabiegów fizjoterapeutycznych. To łagodna forma leczenia, która może być stosowana u dzieci, kobiet w ciąży, a nawet osób w podeszłym wieku. Staje się ona również dla wielu ludzi alternatywą dla rehabilitacji, kiedy istnieją jakieś przeciwwskazania do wykonywania zabiegów. Do licznych atutów plastrowania można także zaliczyć relatywnie niskie koszty terapii.
Przeciwwskazania Kinesiotapingu
Terapia ma jednak pewne przeciwwskazania. Co prawda jest ona bezpieczna i łagodna, ale przy niektórych chorobach i schorzeniach nie można jej wykonywać, dotyczy to głównie:
- infekcji,
- złośliwych nowotworów,
- tętniaków,
- niezrośniętych złamań kości,
- ostrego stadium choroby reumatycznej,
- zakrzepicy,
- stanów zapalnych w docelowym miejscu plastrowania,
- przerwania ciągłości skóry,
- cukrzycy,
- chorób nerek,
- choroby wieńcowej.
Źródło: iMeso.pl
Komentarze