Kriolipoliza – technologia czy proces fizjologiczny?

A zatem – technologia czy proces fizjologiczny? Zwróćmy uwagę, co oznacza samo pojęcie “lipolizy”. Jak potwierdzają liczne źródła, termin ten odnosi się do “procesu rozpadu komórek tłuszczowych, w wyniku którego dochodzi do ich trwałej eliminacji”. Kriolipoliza jest więc procesem fizjologicznym, polegającym na rozpadzie komórek tłuszczowych – konkretnie w wyniku działania niskich (ujemnych) temperatur. 

O kriolipolizie można zatem mówić w przypadku, gdy adipocyty uszkadzane są w procesie ich krystalizacji. Zjawisko to powoduje powstawanie mikroperforacji w błonach komórkowych adipocytów, przez które do komórek wnika woda z przestrzeni międzykomórkowej. To z kolei uruchamia zaprogramowany w ciele mechanizm apoptozy, czyli eliminacji niesprawnych komórek przez układ odpornościowy i limfatyczny.

Ale jak to się dzieje, że w procesie kriolipolizy, zamarzają komórki tłuszczowe, a nie skóra? W tej właściwości tkanek miękkich tkwi cały fenomen tego procesu – tłuszcz zawarty w adipocytach zaczyna się krystalizować w temperaturach dodatnich (zazwyczaj w przedziale ok 4℃). Dlatego pozostałe tkanki są bezpieczne. Woda zawarta w warstwie skóry czy przestrzeniach międzykomórkowych nie zamarza. 

Aby osiągnąć punkt krystalizacji tłuszczu w tkankach, temperatura we wnętrzu aplikatora powinna osiągnąć wartości ujemne. Dzięki temu w wyniku zjawiska odbioru temperatury z tkanek, adipocyty stopniowo osiągną wymaganą temperaturę i zaczną się krystalizować. Ale mimo tego, podczas zabiegu przeprowadzonego zgodnie ze sztuką, powierzchnia skóry również nie zamarza. Dlaczego? Chronią ją specjalne maty zabiegowe – Fleece, których struktura splotu oraz formuła chemiczna żelu pozwala na efektywną transmisję temperatury, bez bezpośredniego kontaktu skóry z powierzchnią aplikatora.

W czym więc tkwi klucz do osiągnięcia precyzyjnej temperatury w tkance tłuszczowej – wystarczająco niskiej, aby adipocyty mogły się skrystalizować i wystarczająco wysokiej, aby uniknąć zamarznięcia wody w tkankach?

Dla przykładu urządzenie wywołujące proces kriolipolizy (potocznie nazywane po prostu kriolipolizą) – ZLipo Med, posiada konkretny zakres temperatur możliwych do osiągnięcia we wnętrzu aplikatora, regulowanych co 1 stopień. Dobór odpowiedniej temperatury jest kluczowym elementem skuteczności i bezpieczeństwa zabiegu. Wystarczająco nisko, ale nie za nisko – dana substancja nie może przecież zamarznąć bardziej po osiągnięciu temperatury krystalizacji.

Co ma wpływ na wybór odpowiedniej temperatury?

• grubość warstwy skóry oraz
• grubość warstwy tkanki tłuszczowej w obszarze zabiegowym.

Jak zmierzyć te wartości? Jedyną pewną metodą pomiarową jest zastosowanie systemu obrazowania ultrasonograficznego – USG. Wykonując pomiar USG możemy dokonać pełnej kwalifikacji pacjenta do zabiegu – istnieją bowiem wartości graniczne grubości tkanki tłuszczowej, które wykluczają zabieg – oraz zdecydować o najbezpieczniejszej temperaturze, która przyniesie zamierzony efekt – redukcję tkanki tłuszczowej.

Metoda nieinwazyjnej redukcji tkanki tłuszczowej w procesie kriolipolizy powinna być również wspierana przez łączenie jej z zabiegiem falą uderzeniową na obszarze skrystalizowanych adipocytów, o czym powiemy w kolejnych wpisach blogowych.

Kriolipoliza to przykład nowoczesnej technologii medycznej, która bazuje na precyzyjnym wykorzystaniu naturalnych mechanizmów fizjologicznych organizmu. Poprzez kontrolowane wychładzanie tkanek możliwe jest selektywne uszkodzenie adipocytów bez naruszenia integralności skóry i otaczających struktur. Kluczowym elementem skuteczności tej metody jest precyzyjne dostosowanie temperatury aplikatora do indywidualnych parametrów anatomicznych pacjenta, co umożliwia m.in. zastosowanie diagnostyki ultrasonograficznej.

Właściwe zrozumienie fizjologii procesu oraz parametrów technicznych urządzenia stanowi fundament bezpiecznego i skutecznego zabiegu. Kriolipoliza to nie tyle technologia – to fizjologiczna, przewidywalna reakcja organizmu, której rezultaty można dodatkowo wzmocnić innymi zabiegami wspierającymi, jak np. terapia falą uderzeniową. Do tego tematu powrócimy w kolejnych artykułach.