Skuteczne zabiegi zwalczające objawy łuszczycy
Łuszczyca to choroba autoimmunologiczna , zapalna i niestety nieuleczalna. Przyczyna pojawienia się tej choroby nie jest do końca określona. Na ujawnienie się jej objawów mają wpływ czynniki genetyczne, immunologiczne ale także środowiskowe. Jak pokazały badania odsetek jej występowania jest wyższy w krajach wysoko rozwiniętych. Można więc przypuszczać, że może na nią wpływać tryb życia, stres oraz wysokoprzetworzona żywność. Ponadto wywołać lub zaostrzyć objawy tej choroby mogą drobnoustroje , zaburzenia hormonalne, przyjmowanie niektórych leków (np. progesteron, niesterydowe leki przeciwzapalne), ale także menopauza ciąża i poród, stres, palenie papierosów, nadwaga, czy niewłaściwa higiena. Zmiany, które mają postać wykwitów pokrytych białoszarą łuską są spowodowane zaburzeniem w procesie regeneracji naskórka. U osoby zdrowej proces ten trwa około miesiąca, u chorych na łuszczycę jest skrócony do zaledwie czterech dni. Zbyt szybkie nawarstwianie się naskórka na powierzchni skóry sprawia, że pojawia się na niej łuska. Łuszczyca ze względu na uwarunkowania genetyczne jest chorobą nieuleczalną z etapami zaostrzeń i remisji. W celu złagodzenia objawów stosuje się leczenie zewnętrzne ( maści kremy balsamy z kwasem salicylowym). Jeśli zmiany obejmują powyżej 25 % powierzchni ciała stosuje się leki immunosupresyjne. Minusem ich przyjmowania są jednak skutki uboczne, które mogą się pojawić. Okazuje się, że skuteczna w redukcji objawów łuszczycy jest także medycyna estetyczna, która oferuje laesoroterapię i karboksyterapię.
Karboksyterapia
Karboksyterapia to zabieg z zakresu medycyny estetycznej, który redukuje objawy łuszczycy. Jest to możliwe, dzięki iniekcji medycznego CO2 bezpośrednio do skóry. Robi to lekarz za pomocą bardzo cienkich igieł. Karboksyterapia czyli terapia dwutlenkiem węgla sprzyja poprawie krążenia i dotlenienia obszarów dotkniętych zmianami łuszczycowymi. To łagodzi stany zapalne i normalizuję skórę. W skórze, która jest dotknięta tą chorobą zauważa się zmiany w charakterze dystrybucji wapnia. Jego stężenie jest bardzo wysokie w warstwie podstawowej naskórka. Jako, że CO2 redukuje wewnątrzkomórkowy wapń i nieprawidłowości nukleotydów w fibroblastach skóry jego podanie sprzyja redukcji długości i szerokości naczyń włosowatych ( zmienionych chorobowo tkankach są one dłuższe i szersze niż w zdrowych). Efektem karboksyterapii jest normalny obraz wideokapilaskopowy dotkniętej łuszczycą skóry. Tym samym skóra zostaje uwolniona od zmian chorobowych na okres przynajmniej pięciu miesięcy. Wskazane jest przynajmniej 10 sesji najlepiej w odstępach tygodniowych. Krboksyterapię stosuje się jako metodę wspomagającą leczenie, w żaden sposób z nim niekolidującą. Połączenie tradycyjnego leczenia z terapią dwutlenkiem węgla powoduje wydłużony czas remisji choroby, a także skrócenie czasu wyleczenia zmian początkowych. Warto podkreślić, że tej metody nie można stosować w przypadku łuszczycy w fazie aktywnej, a także u osób ze skłonnością do bliznowców, ze skazą krwotoczną z niekontrolowanym ciśnieniem krwi, a także u kobiet w ciąży. Przeciwwskazaniami do tego zabiegu są również: ostra niewydolność serca lub nerek, choroby płuc, nowotwory epilepsja,zakażenie bakteryjne lub wirusowe skóry czy antybiotykoterapia.
Laseroterapia
Skuteczną metodą leczenia łuszczycy jest także fototerapia, czyli naświetlanie promieniami ultrafioletowymi emitowanymi przez specjalistyczne lampy oraz laseroterapia. Ta pierwsza metoda jest łatwa w stosowaniu i przydatna zwłaszcza w przypadku zajęcia dużych warstw powierzchni skóry. Naświetlanie można łączyć ze stosowaniem retinoidów i psoralenów. Używanie do leczenia łuszczycy lasera także przynosi zadowalające efekty. Laser działający w oparciu o monochlorek kseonu sprawia, że naświetlenie chorych komórek jest bardzo precyzyjne i odbywa się bez szkody dla zdrowych komórek ( precyzyjne dopasowanie mocy światła). Chorym na łuszczycę zaleca się naświetlanie laserem przynajmniej dwa razy w tygodniu i wykonie od 6 do 20 takich zabiegów. Efektem terapii jest zmniejszenie powierzchni łuszczycowych, zminimalizowanie łuskowatości , ograniczenie zaczerwienień, a także zwiększenie uległości łat łuszczycowych na terapię. Ponadto terapia laserem znacznie redukuje ból związany z łuszczycą. Skuteczność terapii można zwiększyć stosując leki miejscowe takie jak karcypotriol, steroidy, ditranol. Powodują one przyspieszenie odpowiedzi organizmu na leczenie laserem co znacznie wydłuża czas remisji choroby. Laseroterapia choć skuteczna nie może być stosowana u każdego. Nie mogą z niej korzystać osoby chore na nowotwory skóry, w tym toczeń, a także ciężarne i matki karmiące oraz osoby przyjmujące preparaty światłouczulające lub mające podejrzaną lub zdiagnozowaną nadwrażliwość na promienie UV.
Komentarze